Erasmus jada ez da lehen zen gauza bera. Hasteko, 2014ko urtarrilaren 1etik bere izena aldatu zuen eta Erasmus+ izatera pasa zen. Arrazoia, aurrekontuaren handitzea eta beken igoera, atzerriko unibertsitatetan ikasketak burutzetik kirol programetara eta LHra. Baina are gehiago, antzinan herrialde europarren arteko ikasleen mugikortasuneko programa bat zenak hedatu ditu gazteek esperientzia hau bizi dezaketen herrialdeen zerrenda eta beren eskura ipini du praktikoki mundu osoan zehar bidaiatzeko aukera.
Horrela, Erasmus+eko programak gaur egun dira EB Estatu kideak, antzinako Mazedoniako Errepublika Jugoslaviarra, Islandia, Liechtenstein, Noruega eta Turkia. Gainera, Erasmus+ek nazioartako dimentsio indartsu bat sartzen du, hau da, Goi Mailako Hezkuntza mailan herrialde bazkide direnekin lankidetza, eta honen ondorioz Goi Mailako mugikortasuna egin daiteke ez Europa barruan bakarrik, baizik eta munduko edozein herrialdetan 2015. urtetik.
Aukerak daude ikasleentzat (behar bereziak dituztenei arreta berezia, inklusioa edo errefuxiatuak), irakasleentzat, hezitzaileentzat, bai ikasketetarako mugikortasunean eta/edo ikasleentzako praktiketan, baita irakaskuntzarako edo heziketarako irakasleen eta hezitzaileen kasuan.
Aurrekontua
Zientzia, Berrikuntza eta Unibertsitateen Ministerioak 112,7 milioi euro zuzentzen ditu Goi Mailako Hezkuntzako Erasmus+
programaren mugikortasuneko proiektuak finantzatzeko, Hezkuntzako Nazioartekotzeko Zerbitzu Espainiarrak (SEPIE) ematen dituenak. Erabaki hau 2018ko ekainean hartu zen eta hezkuntza instituzioetako 58.120 ikasle eta pertsonalaren mugikortasuna ahalbidetu zuen 2018an, 2017an baino % 8,4 gehiago.
2014tik, Erasmus+ programak goi hezkuntzako instituzioetako 210.000 ikasle eta 26.500 langile mugitu ditu Espainian, Italia izanik norako gogokoena (% 19,3), honen atzetik kokatzen direlarik Erresuma Batua (% 13), Alemania (% 10,3), Frantzia (% 10,1) eta Polonia (% 8). Zehazki, ikasleek 200 eta 300 euro arteko laguntzak jasotzen dituzte, norako herrialdearen arabera, 200 euro gehiago batuz inguru behartsuko pertsonen kasuan eta 100 euro gehiago ikasleek praktikak egiten badituzte enpresetan. Aipagarria da Kanariar Uharteko ikasleek 670 eta 770 euro arteko laguntzak jasotzen dituztela hilabetero eta garraioetarako lagunosa gehitu bat, 1.500 eurora irits daitekeena norako herrialdearen arabera.
Nazioarteko mugikortasuna
19 milioi euro esleitu dira munduko beste herrialde batzuetan proiektuak finantzatzeko, 2017an baino % 23 gehiago. Proiektu hauetan ez dira bakarrik finantzatzen mugikortasunak ia mundu osoko edozein herrialdetara, baizik eta baita herrialde horietarik Espainiarako mugikortasunak ere. Hori dela eta, 3.421 nazioarteko partaidek Goi Hezkuntzako Espainiako instituzioetan egonaldiak egiten dituzte eta 1.906 partaide espainiarrek atzerrian egiten dituzte.
Ikasleek 20 eta 1.500 euro arteko bidaiarako laguntza bat jasotzen dute, distantziaren arabera, baita 700 euroko mantenurako laguntza bat hilabetero Espainiatik beste herrialde batera joaten direnentzat, eta 850 euro hilabetero Espainiara datozenentzat. Nazioarteko norako gogokoenak dira Errusia, Bosnia eta Herzegovina, Albania, Serbia eta Maroko.
Erasmus+ Espainian
Erasmus+ eta bere aurreko programen inpaktuko ikerketa egin berri baten arabera, SEPIEk egina, ondorio oso baikor batzuk azaltzen ditu: titulatuen % 72k baieztatzen dute programa honek ahalbidetu diela lanpostu bat lortzea eta % 88k pentsatzen dute atzerrian lan egiteko aukerak handitu zaizkiela. Are gehiago, 10etik 9 diote beren konpetentziak hobetu direla, beste hizkuntzen hobekuntza nabariaz gain. Gainera, enpresen % 93k programa hau ezagutzen dute eta aintzat hartzen dute pertsonala kontratatzeko unean.
Bestalde, nabarmengarria da Espainia lehen postuan kokatua jarraitzen duela Goi Hezkuntzako nazioarteko ikasleentzat beren Erasmus+ mugikortasuna egiteko momentuan; halaber, Espainia hirugarren herrialdea da Goi Hezkuntzako Erasmus+eko igorpenean beste unibertsitate europarretara.
Herrialde partaideak
Hauek dira, beraz, Erasmus+ programa berrian sartzen diren herrialdeak:
Lehenik eta behin Europar Batasuneko herrialdeak daude. Horiek dira Austria, Belgika, Bulgaria, Zipre, Kroazia, Txekiar Errepublika, Danimarka, Estonia, Finlandia, Frantzia, Alemania, Grezia, Hungaria, Irlanda, Italia, Letonia, Lituania, Luxemburgo, Malta, Herbehereak, Polonia, Portugal, Errumania, Eslovakia, Eslovenia, Espainia, Suezia eta Erresuma Batua.
Baita parte hartzen dute ere EBko kide ez diren estatuek ere, hala nola Ipar Mazedoniako Errepublika, Islandia, Liechtenstein, Noruega, Serbia eta Turkia.
Bazkide diren herrialdeen artean, EBko Herrialde Bazkideak (1 Erregioa) dira Albania, Bosnia eta Herzegovina, Kosovo eta Montenegro. Ekialdeko Elkarteko herrialdeak (2 Erregioa) dira Armenia, Azerbaijan, Bielorrusia, Georgia, Moldavia eta Ukrainako Lurraldea nazioarteko Eskubideagatik. Bere aldetik, Hegoaldeko Mediterraneoko Herrialdeak (3 Erregioa) dira Argelia, Egipto, Israel, Jordania, Libano, Libia, Maroko, Palestina, Siria eta Tunez. Eta Errusiako Federazioa dago ere (4 Erregioa), nazioarteko Eskubideak aitortutako Errusiako Lurraldearekin.
Beste herrialde bazkide batzuk ere badaude. 5 Erregioaren baitan daude Andorra, Monako, San Marino eta Vatikanoko Hiriaren Estatua. Asiak 6 Erregioa osatzen du, ondorengo herrialdeekin: Afganistan, Bangladesh, Butan, Kanbodia, Txina, Korea (Errpublika Popular Demokratikoa), India, Indonesia, Laos, Malasia, Maldivak, Mongolia, Myanmar, Nepal, Pakistan, Filipinak, Sri Lanka, Tailandia eta Vietnam. Asia Ertaineko herrialdeak (7 Erregioa) dira Kazajistan, Kirguistan, Tajikistan, Turkmenistan eta Uzbekistan.
Amerika Latinoak (8 Erregioa) hurrengo herrialdeekin parte hartzen du: Argentina, Bolivia, Brasil, Kolonbia, Costa Rica, Kuba, Ekuador, El Salvador, Guatemala, Honduras, Mexiko, Nikaragua, Panama, Paraguai, Peru eta Venezuela. 9 Erregioan daude Iran, Irak eta Yemen, eta 10 Erregioan, Hegoafrika.
Bestalde, ACP Afrika, Karibe eta Pazifikoko Estatu partaideak (10 Erregioa) dira
Angola, Antigua eta Barbuda, Bahamak, Barbados, Belize, Benin, Botsuana, Burkina Faso, Burundi, Kamerun, Cabo Verde, Afrika Erdiko Errepublika, Txad, Komoreak, Kongo (Errepublika), Congo (Errepublika Demokratikoa), Cook Uharteak, Djibuti, Dominika, Dominikar
Errepublika, Ekuatore Ginea, Eritrea, Etiopia, Fiji, Gabon, Gambia, Gana, Granada, Ginea, Ginea Bissau, Guyana, Haiti, Marfileko Kosta, Jamaika, Kenia, Kiribati, Lesoto, Liberia, Madagaskar, Malaui, Mali, Marshall Uharteak, Mauritania, Maurizio Uhartea, Mikronesiako Estatu federatuak, Mozambike, Namibia, Nauru, Niger, Nigeria, Niue, Palaos, Papua Ginea Berria, Ruanda, Saint Kitts eta Nevis, Santa Luzia, Saint Vincent eta Grenadinak, Samoa, Sao Tome eta Principe, Senegal, Seychelleak, Sierra Leona, Salomon Uharteak, Somalia, Hegoaldeko Sudan, Sudan, Surinam, Suazilandia, Timor Ekialdea (Errepublika Demokratikoa), Tanzania, Togo, Tonga, Trinidad eta Tobago, Tuvalu, Uganda, Vanuatu, Zambia eta Zimbabwe.
Hurrengo herrialde industrializatuek, Golkoko Kooperazio Kontseiluko herrialdeek, 12 Erregioa osatzen dute: Barein, Kuwait, Oman, Qatar, Saudi Arabia eta Arabiar Emirerri Batuak. Erasmus+eko diren beste herrialde industrializatu batzuk (13 Erregioa) dira Australia, Brunei, Kanada, Txile, Hong Kong, Japonia, Korea (Errepublika), Macau, Zeelanda Berria, Singapur, Taiwan, Amerikako Estatu Batuak eta Uruguai. Eta azkenik, 14 Erregioaren barne daude Feroe Uharteak eta Suiza.
